یک کنسول بازی با مرور زمان پا به سن می گذارد و شرکت سازنده مجبور می شود که آن را با یک نسخه بهبود یافته و بهتر جایگزین کند. این نسخه های به اصطلاح «اسلیم» با بهره برداری از تکنولوژی های سیستم قبلی خود تبدیل به یک پکیج کوچک تر و شیک تر آن می شوند. پلی استیشن 5 اسلیم نسخه ای بهتر از کنسول قبلی خود است. هرچند که به طور اسمی نام «اسلیم» را یدک نمی کشد. پلی استیشن 5 اسلیم با داشتن فضای ذخیره بیشتر، درگاه دیسک قابل بروزرسانی و ورودی USB-C بهبود های قابل توجهی به یک کنسول قدرتمند می بخشد. 

طراحی

پلی استیشن 5 اسلیم از نسخه اصلی کمی کوچک تر است. هرچند این کوچک تر شدن در اندازه این کنسول به اندازه نسخه اسلیم پلی استیشن 4 خیره کننده نیست. به طور کلی طراحی جدیدی که برای پلی استیشن 5 اسلیم شکل گرفته، تا حد قابل توجهی به نسخه معمولی این کنسول نزدیک است. پنل های سفید رنگ در اطراف مرکز مشکی رنگ این کنسول قرار دارند. حتی برآمدگی های پنل های سفید در این نسخه نیز رعایت شده اما برجستگی کمتری دارند. خطوط نوری هنوز هم در لبه ی بخش سیاه کنسول قرار دارند که بسته به وضعیت کنسول به رنگ های سفید، آبی و کهربایی در می آیند. تنها تفاوت ظاهری جدید و قابل مشاهده خطوط سیاه رنگی است که به صورت افقی در کنار پنل های سفید قرار دارند.

دکمه پاور و دو ورودی USB هنوز در بخش مشکی و جلوی کنسول قرار دارند. درگاه ورودی دیسک ها نیز در پایین این بخش و در قسمت سفید قرار گرفته است. دو ورودی USB در جلوی کنسول حالا مجهز به ورودی USB-C هستند که سرعت و کارایی بهتری ارائه می دهند. در پشت کنسول نیز هنوز از دو پورت ورودی USB-A، ورودی اترنت و ورودی کابل پاور (برق) استفاده شده اند.