پرتو نور یک تابش الکترومغناطیس حاوی فوتون، با طول موج 380 تا 740 نانومتر است که به چشم انسان و دیگر موجودات این نور مرئی دیده می‌شود. اعصاب بینایی انسان توسط شبکیه به مغز متصل می‌شوند و تصویر اجسام در ابتدا روی شبکیه منعکس شده و سپس به مغز منتقل می‌شود. در محیط‌های تاریک انسان‌ها قادر به دیدن اجسامی که هیچ نوری از خود ساطع نمی‌کنند، نیستند. این ناتوانی به‌دلیل محدودیت‌هایی است که ساختار چشم به‌خصوص قرنیه و شبکیه انسان ایجاد می‌کند. اما انسان با قدرت ذهن به مبارزه با تاریکی رفته و از سالیان دور، پس از اختراع آتش، وسایلی ابداع کرده که نیاز خود به نور در محیط‌های تاریک را برطرف کند. چراغ قوه‌ها یکی از این وسایل هستند که به‌راحتی قابل حمل‌اند و با توجه به نوع کاربری در انواع مختلف ساخته می‌شوند. اما مهم‌ترین خصوصیات یک چراغ که می‌تواند آن‌را از بقیه متمایز کند، راحتی و سهولت کاربری، میزان بازده انرژی و طول عمر آن و شدت نور تولیدی چراغ است. یکی از انواع چراغ‌قوه‌ها که نحوه حمل بسیار آسان دارد و به نوعی هندزفری چراغ‌قوه‌ها شناخته می‌شود، «هدلامپ» یا «چراغ پیشانی» است. برای چراغ‌های پیشانی که به‌صورت مستقیم روی سر قرار می‌گیرند، حجم و جرم آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. چراغ‌های پیشانی کم‌حجم، منبع انرژی‌شان (باتری استاندارد یا قابل شارژ) ظرفیت کمی برای ذخیره انرژی دارد. با توجه به کاهش حجم و وزن چراغ به‌منظور به حداکثر رساندن راحتی کاربر، جهت مدیریت انرژی از چراغ‌های LED و یک سیستم الکترونیکی داخلی استفاده می‌شود. نور این هدلامپ در سه حالت قابل تنظیم است. انرژی مورد نیاز این هدلامپ توسط باتری نیم قلمی تامین می‌شود این چراغ ابزاری خوبی برای استفاده غارنوردان و انجام کارهای صنعتی است که به راحتی روی کلاه ایمنی یا روی پیشانی بسته می‌شود.