تاریخچه ی دوربین های DSLR فول فریم تقریبا به سال 2002 و Canon EOS 1Ds بر می گردد. این دوربین 11 مگاپیکسلی عکاسان دیجیتال را از بند میدان دید محدود دوربین های کراپ سنسور رهانید. 1Ds و مدل پس از آن یعنی 1Ds Mark II فول فریم های خیلی بزرگ جثه و گران قیمتی بودن که با توانایی عکاسی پیاپی با سرعت بالایی که ارائه می کردند در حقیقت دوربین هایی به حساب می آمدند که می شد با آن ها از صحنه های خیلی سریع ورزشی عکاسی کرد. 1Ds در زمان ورود به بازار حدود 8000 دلار قیمت داشت. به هر صورت در سال 2005 بود که کانن تصمیم گرفت فول فریمی مناسب عکاسان با بودجه ی کمتر تولید کند. بنابراین مدل 5D را بیرون داد. این دوربین فوق العاده محبوب بود چرا که کیفیت بالا را با قیمتی کاملا مناسب ارائه می داد. اما نیکون خیلی دیرتر وارد رقابت فول فریم ها شد به طوری که در سال 2007 دوربین D3 را معرفی کرد که آن هم از آن فول فریم های گران قیمت بود. فول فریم ارزان قیمت این شرکت در سال 2008 و با نام D700 وارد بازار شد. به هر صورت همه ی این دوربین ها راه تکامل خود را پیش گرفتند تا در سال 2012 آخرین مدل های آن ها یعنی Canon 1Dx، Nikon D4، Canon 5D Mark III و Nikon D800 معرفی شدند. هرچند که Mark III و D800 فول فریم های ارزان قیمت هستند ولی باز هم تا 3500 دلار قیمت دارند. بنابراین باز هم به تحولی دیگر در آن ها نیاز بود. تا زمان نوشتن این نقد و بررسی هنوز از قیمت دقیق 6D خبر نداریم ولی Nikon D600 حدود 2000 دلار قیمت دارد. اگر در نظر بگیریم که 6D هم قیمتی در همین حدود داشته باشد، بنابراین واقعا این فول فریم ها انقلابی هستند.