یک کنسول بازی با مرور زمان پا به سن می‌گذارد و شرکت سازنده مجبور می‌شود که آن را با یک نسخه بهبود یافته و بهتر جایگزین کند. این نسخه‌های به اصطلاح «اسلیم» با بهره‌برداری از تکنولوژی‌های سیستم قبلی خود تبدیل به یک پکیج کوچک‌تر و شیک‌تر آن می‌شوند. پلی استیشن 5 اسلیم نسخه‌ای بهتر از کنسول قبلی خود است. هرچند که به‌طور اسمی نام «اسلیم» را یدک نمی‌کشد. پلی استیشن 5 اسلیم با داشتن فضای ذخیره بیشتر، درگاه دیسک قابل بروزرسانی و ورودی USB-C بهبود‌های قابل توجهی به یک کنسول قدرتمند می‌بخشد.
طراحی
پلی استیشن 5 اسلیم از نسخه اصلی کمی کوچک‌تر است. هرچند این کوچک‌تر شدن در اندازه این کنسول به اندازه نسخه اسلیم پلی استیشن 4 خیره‌کننده نیست. به‌طور کلی طراحی جدیدی که برای پلی استیشن 5 اسلیم شکل گرفته، تا حد قابل توجهی به نسخه معمولی این کنسول نزدیک است. پنل‌های سفید رنگ در اطراف مرکز مشکی رنگ این کنسول قرار دارند. حتی برآمدگی‌های پنل‌های سفید در این نسخه نیز رعایت شده اما برجستگی کمتری دارند. خطوط نوری هنوز هم در لبه‌ی بخش سیاه کنسول قرار دارند که بسته به وضعیت کنسول به رنگ‌های سفید، آبی و کهربایی در می‌آیند. تنها تفاوت ظاهری جدید و قابل مشاهده خطوط سیاه رنگی است که به‌صورت افقی در کنار پنل‌های سفید قرار دارند.
دکمه پاور و دو ورودی USB هنوز در بخش مشکی و جلوی کنسول قرار دارند. درگاه ورودی دیسک‌ها نیز در پایین این بخش و در قسمت سفید قرار گرفته است. دو ورودی USB در جلوی کنسول حالا مجهز به ورودی USB-C هستند که سرعت و کارایی بهتری ارائه می‌دهند. در پشت کنسول نیز هنوز از دو پورت ورودی USB-A، ورودی اترنت و ورودی کابل پاور (برق) استفاده شده‌اند.